Przewodnik metodyczny

3. Odczytanie tekstu z podręcznika

Hinduizm
Hinduizm jest bardzo starą religią, występującą głównie w Indiach. Nie da się wskazać jej konkretnego założyciela. Ze względu na wielość odłamów trudno ją także szczegółowo opisać. Najczęściej jednak hinduizm jest wiarą w wielu różnych bogów, a święte księgi nazywane są Wedami. Charakterystyczna dla hinduizmu jest także wiara w reinkarnację. Jest to pogląd, według którego dusza po śmierci może przyjmować kolejne wcielenia. Według tych wierzeń, jeśli człowiek w danym wcieleniu pełnił dobre czyny (miał tzw. dobrą karmę) po śmierci wciela się w lepszy byt. Jeśli jego czyny były złe to wówczas wciela się w gorszy byt. Kresem kolejnych wcieleń jest wieczne zjednoczenie z Brahmanem (najwyższym bezosobowym bytem). Ściśle związany z reinkarnacją jest także podział społeczeństwa na oddzielone od siebie kasty. Według wierzeń, ci, którzy mieli dobrą karmę wcielają się w ludzi należących do wyższej kasty. Karą za złe życie jest przynależność do niższej kasty. Najniżej położona jest tzw. kasta nietykalnych, do której należą ludzie najbiedniejsi i najsłabsi.



Buddyzm
W sensie ścisłym buddyzm nie jest religią, gdyż nie odnosi się do żadnego bóstwa, choć wywodzi się z hinduizmu. Buddyzm to system filozoficzno-etyczny, który został założony przez Buddę Siakjamuniego żyjącego na przełomie VI i V wieku przed Chrystusem, w północnych Indiach. Nie wierzył on w istnienie bogów i głosił, że ludzkie życie jest cierpieniem, a człowiek cierpi w różnych wcieleniach dlatego, że ma pragnienia, których nie może zaspokoić. Nauczał więc, że cierpienia przestaną istnieć, wówczas gdy nie będzie pragnień. W celu pokonania wszelkich pragnień zaproponował zasady życia (m.in. medytacje), które prowadzić miały do nirwany, stanu w którym człowiek niczego nie pragnie, i który powoduje przerwanie łańcucha kolejnych wcieleń.

WSTECZ DALEJ