Odczytanie z podręcznika „Warunki dobrej spowiedzi” (opcjonalnie)
Aby spowiedź została dobrze przeżyta, należy spełnić następujące warunki:
– rachunek sumienia, czyli przyznanie się przed Bogiem i samym sobą do winy, a następnie przypomnienie sobie grzechów;
– żal za grzechy, czyli odczuwany ból z powodu grzechu, znienawidzenie i odrzucenie go. Żal doskonały wypływa z miłości do Boga, którego obraziliśmy, a który tak bardzo nas kocha. Żal niedoskonały, wystarczający jednak do ważności spowiedzi, wypływa ze strachu przed karą Bożą.
– mocne postanowienie poprawy, czyli podjęcie decyzji o unikaniu grzechu i okazji do niego. Musi to być realny program zmiany życia, konkretny i uwzględniający sytuację danego człowieka.
– szczera spowiedź, czyli szczere wyznanie kapłanowi, a przez niego samemu Bogu, wszystkich grzechów, przynajmniej śmiertelnych (także ich ilości).
– zadośćuczynienie, czyli odpowiedź człowieka na dar przebaczenia. Dokonuje się ono przez pokutę zadaną przez spowiednika, czyli jest to naprawienie wyrządzonej szkody, dokonywane przez modlitwę, post i pomoc ubogim. Chodzi tu o odnowienie relacji z Bogiem i ludźmi.