Przewodnik metodyczny

Odczytanie z podręcznika opowiadania o orle

Pewien człowiek złapał raz młodego orła i umieścił go wraz ze swoimi kurami w kurniku. Po krótkim czasie orzeł zaczął zachowywać się jak kury i jak one wydziobywał ziarenka z ziemi. Po upływie kilku miesięcy zagrodę odwiedził przyrodnik, który stwierdził natychmiast:
– Ten ptak to orzeł!
– Lecz ja wychowałem go na kurę. Oduczył się nawet fruwać!
– Nie! – spójrz na te potężne skrzydła! On jest i pozostanie orłem, ponieważ posiada serce orła!
Wiele razy [przyrodnik] próbował podrzucać orła z rozmachem w powietrze, z dachu kurnika, z balkonu..., lecz za każdym razem orzeł spoglądał w stronę kur, skakał lub sfruwał w dół i dalej dziobał ziarno. Przyrodnik nie dawał za wygraną. Następnego ranka wspiął się z nim na górę. Właśnie wschodziło słońce. Uniósł orła i rzekł: – Leć, orle, ty należysz do nieba, a nie do ziemi! – Orzeł zadrżał, jakby napełniało go nowe życie. Jednak nie odlatywał. Wtedy ów człowiek ujął głowę orła i skierował ją w stronę słońca. Orzeł wydał nagle krzyk, wzniósł się na swoich potężnych skrzydłach w powietrze, leciał wyżej i wyżej, i więcej już nie powrócił.

(Willi Hoffsümmer. Otwórz się .Opowiadania dla młodych chrześcijan . www.opoka.org.pl)

WSTECZ DALEJ