Fragment podręcznika „Szacunek wobec imienia Bożego”
Fragment podręcznika „Szacunek wobec imienia Bożego” „Szacunek wobec osób miejsc i rzeczy poświęconych Bogu” „Szacunek dla imienia bliźniego”:
Szacunek wobec imienia Bożego
Drugie przykazanie Dekalogu brzmi: „Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy” (Wj 20, 7; Pwt 5, 11). Przypomina ono o świętości Bożego imienia i o konieczności wypowiadania go z czcią i miłością. Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia:
Drugie przykazanie zabrania nadużywania imienia Bożego, to znaczy wszelkiego nieodpowiedniego używania imienia Boga, Jezusa Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny i wszystkich świętych. (KKK 2146)
Do grzechów przeciwko temu przykazaniu należy także bluźnierstwo, czyli wypowiadanie słów nienawiści wobec Boga, przeklinanie kogoś (życzenie zła) w Jego imię i fałszywe przysięganie w Jego imieniu.
Szacunek wobec osób, miejsc i rzeczy poświęconych Bogu
Drugie przykazanie jest również nakazem chronienia ludzi, miejsc, przedmiotów i nazw poświęconych Bogu. Nakazuje ono szczególny szacunek dla kapłanów, sióstr i braci zakonnych oraz innych osób konsekrowanych. To przykazanie dotyczy także miejsc takich jak kościoły, kaplice, cmentarze. W tym wypadku szacunek powinien przejawiać się przede wszystkim w godnym zachowaniu w tych miejscach i w odpowiednim stroju. Odpowiednie podejście należy się także wszystkim przedmiotom poświęconym i przeznaczonym na służbę Bożą.
Szacunek dla imienia bliźniego
Drugie przykazanie mówi także o tym, że należy szanować imię, jakie nosi każdy człowiek. Zostało nam ono nadane, kiedy zostaliśmy ochrzczeni w „imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Otrzymaliśmy wówczas imię świętego patrona. W sakramencie bierzmowania ponownie zostanie nam ono nadane, lub jeśli jest taki zwyczaj, inne imię chrześcijańskie. Należy pamiętać o tym, że imię każdego człowieka jest święte.
WSTECZ DALEJ