Fragment podręcznika „Trzy sita”
Do mądrego Sokratesa przybiegł ktoś wzburzony i rzekł: – Posłuchaj Sokratesie, tego, co ci muszę powiedzieć jako twój przyjaciel... – Stój, zaczekaj – przerwał mędrzec. – Czyś przesiał to, co mi chcesz powiedzieć przez trzy sita? – Jakie to sita?” – zapytał przybyły ze zdziwieniem. – Tak, drogi przyjacielu, przez trzy sita! Zobaczymy, czy to, co mi zamierzasz oznajmić, przejdzie przez te trzy sita. Pierwszym sitem jest prawda. Czy sprawdziłeś, czy to, co chcesz mi opowiedzieć, jest prawdą? – Nie, tego nie sprawdziłem, ja tylko słyszałem i... – A więc tak. W takim razie może sprawdziłeś to sitem dobroci? Skoro nie wiadomo, czy to prawda, może jest to przynajmniej dobre? Rozmówca stwierdził, ociągając się: – Nie mogę powiedzieć, aby to było dobre, przeciwnie. – Hm, hm! – przerwał mu mędrzec. – Skoro tak, to zastosujemy trzecie sito: czy uważasz za konieczne opowiadać mi o czymś, co ciebie samego tak podnieca? – Nie, nie uważam tego za konieczne... – W takim razie – uśmiechnął się mędrzec – skoro to, co chcesz mi opowiedzieć, nie jest ani prawdziwe, ani dobre, ani konieczne, zapomnij o tym i nie obciążaj samego siebie ani mnie takimi rzeczami. Ilu nieprawdziwymi, niedobrymi i niepotrzebnymi sprawami obciążamy siebie, a nieraz tez innych...” (Trzy sita Socratesa http://www.zrodla.net.pl/historie-i-anegdotki/trzy-sita-sokratesa)
WSTECZ DALEJ