Odczytanie z podręcznika „Konfederacja warszawska”
Konfederacja warszawska W 1573 roku na sejmie w Warszawie komisja sejmowa pod przewodnictwem biskupa Stanisława Karnkowskiego opracowała „Akt Konfederacji Warszawskiej”, który w sprawach religijnych gwarantował pokój między wszystkimi wyznaniami, a także pełne ich równouprawnienie. Na mocy tej konfederacji każdy nowy król Polski był zobowiązany do złożenia następującej przysięgi: „Przysięgam, że będę bronił i przestrzegał pokoju wśród dysydentów i w żadnym wypadku nie dopuszczę, by z powodu religii ktokolwiek był uciskany zarówno przez urzędników państwowych, jak i przez nas”. Polscy królowie – Stefan Batory i Zygmunt III Waza, chociaż byli gorliwymi katolikami, przestrzegali tolerancji wyznaniowej. Nie dopuszczali też do wystąpień antyprotestanckich i stosowali ustalenia konfederacji warszawskiej. Polska zyskała miano „państwa bez stosów”, w którym nikt nie był prześladowany ze względu na wiarę. Znajdowali tu wówczas schronienie wyznawcy protestantyzmu uciekający z innych krajów przed prześladowaniami, a także ludzie nienależący do żadnego wyznania i nieuznający żadnej organizacji kościelnej.
WSTECZ DALEJ