Przewodnik metodyczny

Odczytanie opowiadania z podręcznika

Była jedenasta w nocy 8 października 1845 roku, kiedy po pięciogodzinnej podróży przez Anglię, przemoczony do suchej nitki, wędrowny rzymskokatolicki kaznodzieja, ojciec Dominik Barbieri zapukał do drzwi anglikańskiej parafii w Littlemore, oddalonej około trzech kilometrów od Oxfordu. Czekano na niego. Jeden z przywódców słynnego ruchu oksfordzkiego, John Henry Newman, postanowił złożyć katolickie wyznanie wiary i przejść do Kościoła rzymskokatolickiego. Powiadomiony o tym przy wejściu ojciec Dominik był w stanie jedynie wykrzyknąć: – Niech Bóg będzie pochwalony! Nawet po wielu latach opowiadał o tym spotkaniu z przejęciem: – Usadowiłem się przy ogniu, by się wysuszyć. Drzwi otwarły się i jakimż przeżyciem było dla mnie zobaczyć u moich stóp błagającego o spowiedź i przyjęcie na łono Kościoła katolickiego Newmana! Tam, przy ogniu, z niezwykłą pokorą i pobożnością rozpoczął on swoją generalną spowiedź. Niedługo potem Newman wyruszył w podróż po Anglii, by poznać tamtejszych katolików w różnych częściach kraju i zniwelować podejrzenia innych, co do swego, niebywałego w ich oczach, nawrócenia. Po powrocie opuścił Littlemore i zamieszkał w starym kolegium Oscott, które przemianował na Maryvale, by oddać w ten sposób cześć Maryi. W nowym miejscu wraz z Newmanem zamieszkali jego towarzysze, którzy pamiętnej nocy razem z nim przeszli na katolicyzm.
(http://glosojcapio.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=2443&Itemid=75)

WSTECZ DALEJ