Odczytanie „Sanktuarium na Jasnej Górze” z podręcznika
Sanktuarium na Jasnej Górze
Od wielu wieków Polacy w szczególny sposób oddają cześć Matce Bożej. Do niej nasi przodkowie zanosili modlitwy, jej poświęcali kościoły i kapliczki. Z jej imieniem na ustach do boju ruszało polskie rycerstwo, a pierwszym hymnem narodowym była pieśń Bogurodzica. W 1382 roku na wzgórze pod Częstochową przybyli ojcowie paulini i założyli tam klasztor. W 1384 roku otrzymali oni cudowny obraz Matki Boskiej, pochodzący prawdopodobnie z Bizancjum. Wieść o tym, że na Jasnej Górze dokonują się cudowne wydarzenia, szybko rozniosła się po kraju i sprawiła, że przybywało tam wielu pielgrzymów, a sanktuarium Czarnej Madonny stało się duchową stolicą Polski. Jej sława i znaczenie rozrosły się jeszcze bardziej, kiedy w czasie potopu szwedzkiego Jasna Góra została oblężona (18 listopada–27 grudnia 1655). Silny korpus szwedzki nie zdołał zdobyć tej stosunkowo niewielkiej fortyfikacji. To wydarzenie zostało uznane za znak szczególnej interwencji Matki Bożej.